yusuf@canakkaleolay.com
Düşünce tarzımız, yorumlarımız tuhaf ve başka tür bir toplumuz. Nedeni bölgesel yetişmemiz, kültürel, eğitim sisteminden mi kaynaklandığı merak konusudur.
Örneğin mevsimin en sıcak günlerini yaşıyoruz. Medyada her konuşmacı saat 10.00 ile 14.00 arası güneşe çıkmayın, çıkmak zorunda iseniz gözlük, geniş kenarlı şapka hatta şemsiye kullanın diyor. Çevrenizde bu önerilere uyan tek kişi göremezsiniz, bize bir şey olmaz dersiniz ve de marifetmiş gibi acı patlıcanı kırağı vurmaz diye öğüt verirsiniz.
Türkiye’miz son 30 yılda dört bir yanı ateş çemberi içine atıldı. Başta ekonomisi güçlü devletler enerji deposu Müslüman ülkelerinden başlamak üzere büyük Ortadoğu projesi (BOP) adı altında parçala , böl yönet kuralını devreye sokup, Hıristiyan dinin Protestan Katolik mezhep kavgasında asırlar önce yaşadıkları, yüz binlerce insan hayatına mal olan kavgasını, mezhep , tarikat, cemaatler aracılığıyla Müslüman topluluklarına taşıdılar. Müslüman’ı- Müslüman’a kırdırma politikasında başarılı oldular. Arap baharı demokrasi getireceği ayaklarıyla, Tunus, Libya, Suriye, Irak, Mısır üzerinde çeşitli oyanlar oynanarak hedefe ulaştılar.
Bir zamanlar biz Müslüman ülkesine önce İran devrimini ihraç etme girişimiyle Sincan’da Kudüs geceleri çadırlar kuruldu. İran büyükelçisinin davetli olduğu gösterilerle başlayan olaylarda bizde İran’a mı benzeyeceğiz ? Endişesine karşı bize bir şey olmaz deyip kulağımızın üstüne yattık. O anda uzun yıllara yayılmış projelerdir, hiç umut etmediğimiz andan kendinizi bataklığın içinde bulursunuz.
Önce din eksenli bir parti yaratırsınız o partiyi bir yıl içinde iktidar yaparsınız, dünya ekonomik kriz yaşarken sizi krizden teğet geçirirler, zengin daha ezgin fakir daha fakirleşir. İki ton kışın yakacak kömüre, üç kilo nohut a muhtaç edilir. Din uğrana (IŞİD) hudutlarınız kevgire döner. Pek çok genciniz dindar ve kindar yetişmeye başlar. Ve de iktidar sarhoşu hüküm etme duygunuz zirve yapar ölünceye dek saltanat sürdürme hayaline kapılırsınız. İşte o andtan itibaren ne ülke ne insan hayatı önemlidir. Şimdi de aman Suriye gibi olmayalım diye endişeleniyoruz. Bize bir şey olmaz, olan oldu daha ne olsun.
Hoşçakalınız.
