yusuf@canakkaleolay.com
Adı üstünde Atalarımızın yıllar içinde edindikleri deneyimler sonucu üç beş kelimeyle birçok gerçeği ifade biçimidir, bazıları büyük ders niteliğindedir.
Ne oldum delisi olanlar:
İstisnalar hariç pek çok insan mevki, servet,şöhret sahibi olduğunda şaşırır,hele bu durumları hak etmemiş, doyumsuz, sonradan görmeler şaşırmanın ötesinde delirirler,mevki sahipleri ailesini,dostlarını,hatta halkını felakete kadar götürür.
Servet sahibi har vurup harman savurarak elinde avucunda beş kuruş kalmaz,üç kuruşa bir lokma ekmeğe muhtaç kalır.
Şöhret sahibi yaşlanır, şöhretli yıllar çok gerilerde kalmıştır ama o hala şöhretli günlerde yaşıyor sanır kendini selam vereni dahi kalmamıştır.
Üzüm üzüme baka baka kararır:
İnsan toplumsal bir yaratıktır, önce aile topluluğu ilerleyen yıllarda meslek, iş, ideal arkadaşlıkları topluluklarda yaşar, aslında her canlı toplu yaşar,4 canlı: 1)insan,2)hayvan 3)bitki-ağaçlar,4)bakteriler
Doğada toplu yaşamak zorundalar, önce gıdalarını, hayatlarının devamı için paylaşırlar, nesillerini, sulblarını devamı için çiftleşirler, düşmanlarından korunmak için toplu hareket ederler ya kaçarlar, ya savaşırlar.
Toplu yaşamanın bir bedeli vardır, duygular, hareketler, davranışları haykırışları birbirlerine benzemeye başlar, hırsızlık, yüzsüzlük, öldürme, şiddet veba mikrobu gibi tüm topluma sirayet eder, bulaşır.
Sakla samanı gelir zamanı:
E, atalarımız hiçbir varlığı çöpe atmamış, ne olur ne olmaz günün birinde lazım olur diye sandığının bir köşesinde saklarmış, hatta kirli çıkın diye deyim varmış bende onlardan biriyim, yıllar önce rahmetli büyüklerimizden bir tomar Rus ruble parası kalmıştı atamadım şimdi işe yarıyor, Rus nataşa ile konuşuyorduk, artık alış verişlerde dolar alma-verme zahmetinden kurtulduk dedim, iki iş bir fiş’i sen Türkiye’de rubleyle, ben Rusya’da Türk lirasıyla yapacağız, ne şiş ne kebap yanacak.
