DÜNKÜ VE BUGÜNÜN İNSANI MI MUTLU?

İnsanın ilk yaradılışından itibaren kavga, saldırı, hem cinsini öldürme, taş, sopayla başladığı, zaman ilerledikçe beyni geliştikçe taş devrinden demir devrine geçişte taş –sopanın yerini kılıç-kalkan alarak, bilek gücü kuvvetli olan diğerlerine üstünlük sağlayarak kabilenin-toplumun liderliğine yükselmiş, sanayi devrimiyle rüzgarın yerini buharlı makineyi bulan insan beyni makinenin gücünü beygir gücüyle değerlendirmiş bir de bu arada Nobel adında birisi barutu bulunca hem gelişmenin hem de kavganın şekli değişmiş.

  Yakın zamanlara kadar teknoloji öyle değişti ki, rahmetli annemin dediği gibi bir insan yaratamıyorlar yaklaşıldı. Teknolojik gelişmenin yüzde 60 ı kadınlarımıza tel dolabından buzdolabına, odunlu maltızlı pişirmelerden gazlı ocaklara dere kenarında tokaçla çamaşır yıkamadan çamaşır makinesine, çelik çomak oynamaktan bilgisayar oyunlarına zaman harcamak için el örgüsü seyahat için eşek at yerine motorlu araçlar, bunlar mutluluk getiriyor mu ?

                Dünyamızın en gelişmiş en zengin kişi başı yıllık geliri 40 bin dolar olan dört başı mamur İsveç, Norveç, Danimarka gibi beniluxe Baltık ülkelerinde en çok kullanılan uyuşturucu alışkanlığında mutluluk arayan bir topluluk, refah, yaşam kalitesi yükseldikçe insanoğlu acaba mutsuzluğumu yaşıyor. Geçen gün Hollanda’da kendine yetecek kadar uyuşturucu yetiştirmek serbest bırakıldı, Hollanda’da halen cafe’lerde kahveye biraz uyuşturucu katıp içenin kafasını hoş etmek serbest.

                Son zamanlarda bizde de bu tür cafeler çoğaldı, üç beş arkadaş oturmuşlar söze sohbet edip konuşacaklar ama ne gezer, her birinin elinde cep telefonu ortasına burasına basıp kendi aralarında tek kelime konuşmadan saatlerce vakit geçiriyorlar. Önlerindeki kahve çay dahi soğuyup gidiyor.

                Televizyon denen zaman öldürücünün önünde ceza almış gibi oturarak dalıp gidiyoruz evlenme programları yaşamın en büyük parçası haline dönüşmesi mutluluk mu? Mutsuzluk belirtisi mi ?

                Her şeye ulaşmak her şeye sahip olmak hayattan kopukluk yapıyor, onun için servetin şöhretin mevkiinin azı kara çoğu zarar diyor bizden evvelkiler.

                Şen ve esen kalın.