Kan ve umut…

Ama konuya tarihlerden başlamışken oradan devam edelim…

Çetin Emeç 7 Mart 1990

Bahriye Üçok 6 Ekim 1990

Metin Göktepe 8 Ocak 1996

Hrant Dink 19 Ocak 2007

Gaffar Okkan 24 Ocak 2001

Uğur Mumcu 24 Ocak 1993

Muammer Aksoy 31 Ocak 1990

Eşref Bitlis 17 Şubat 1993

Tahir Elçi 28 Kasım 2015

Suruç,

Reyhanlı,

Ankara, Ankara, Ankara ….

İstanbul, İstanbul, İstanbul ….

İzmir, İzmir, İzmir ….

…

…

…

Dağlar, ovalar, sokaklar, denizler ….

Irak, Suriye, Türkiye …

Kan,

Kan,

Kan,

…

…

…

Nerede bunların sorumluları?

Bunların sorumlularını bulmayan veya sorumluluk almayan görevli/yönetici/politikacılar ne yapıyor?

İyi ama biz vergilerimizle bunların maaşlarını sorunları çözsünler diye vermiyor muyuz?

Onlar ne halkı bölüyor,

Özgürlükleri yok ediyor,

Demokrasinin kırıntılarını dahi tahammül edemeyip diktatörlük getiriyor,

Fabrika yapması gerekirken hapishane yapıyor,

Başkasının parası ve teknolojisi ile yaptığı köprü, tünel gibi işler ile halkı daha da borçlandırıyor.

Peki istifa ediyor mu?

HAYIR

Utanıyor mu?

HAYIR

İnsanlık adına güzellik adına ne sorsak HAYIR

HAYIR

HAYIR

HAYIR

Peki gerçekten bu derece çaresiz ve umutsuz muyuz?

HAYIR

Diktatörlük heveslileri 12 Eylülde de denediler ama başarabildiler mi?

HAYIR

Nasıl yırttık 12 Eylül karanlığını?

Örgütlenerek…

Bir araya gelerek…

Farklılıklarımızı zenginlik ve güzellik olarak değerlendirerek başardık.

Bunun için ne yaptık?

Eğit Der’i,

Eğitim İş’i

Eğit Sen’i

   ve birleşerek 23 Ocak 1995’de Eğitim Sen’i kurduk.

Bu gün yani 23 Ocak 2017 Eğitim Sen’in 22. Kuruluş yıldönümüdür.

İşte size umudun, emeğin, mücadelenin somutlaşmış şekli.

Kan içiciler en çok bu umuttan korktular.

Soruşturma açtılar,

Sürgün ettiler,

Ceza verdiler,

Meslekten attılar,

Sarı sendikalar kurdular,

Emek mücadelesini bölen sendikalar kurdurdular,

İşkence ettiler,

Öldürdüler,

Ama yıldıramadılar…

Bizi yok etmeyi, vazgeçirmeyi başarabildiler mi?

HAYIR

Başarabilecekler mi?

HAYIR

Döktükleri kanda boğulmalarını sağlamak için yapılacak tek şey umudu yani birleşme ve örgütlenmeyi sağlamaktır.

Şimdi yine yeniden ve daha güçlü Eğitim Sen zamanıdır.