Savaş ve çatışma ortamı, dini yaşam kurallarının getirdiği baskı, ekonomik sebepler, diktacı ve zorba ülke yönetimleri gibi olumsuzluklar nedeni ile yurtlarından ayrılmak zorunda kalan ve büyük bir ‘umut’ yolculuğuna çıkan mülteciler, gittikleri ülkelerde ezilmeye, ucuz iş gücü olarak sömürülmeye devam ediyor, zorlu yaşam şartlarında hayatta kalmaya çalışıyorlar. Bunu en iyi gören ve mültecilerle aynı şehirleri paylaşan ülkelerden biri Türkiye. Çanakkale ise, mülteci dramına yakından şahit olan bir il. Irak, İran, Afganistan, Suriye ve daha birçok Ortadoğu ülkesinden kaçarak Avrupa’ya ulaşmaya ve hem kendileri hem de çocukları için savaşsız, baskısız bir yaşam kurmaya çalışan mültecilerin geçiş güzergahında bulunan Çanakkale, önceki aylarda Yunanistan’a geçmek üzereyken botları, tekneleri batan ve umutları ile birlikte yaşamlarını da yitiren mültecilerin dramına birçok kez şahit oldu.
Ağır yaşam şartları gözler önünde!
Çanakkale, son dönemde ise hayatlarını idame ettirebilmek adına Çarşı Caddesi ve Demircioğlu Caddesi üzerinde dilenmek zorunda kalan mültecilere rastlar oldu. Bir insanlık dramına dönüşen mültecilerin hayatlarına dair bir örnek de pazaryerinde yaşanıyor. Pazarcılardan aldıkları, karpuz, patlıcan ve biber gibi ürünleri satmaya çalışan Afgan çocuklar, aileleri için ekmek parasının peşine düştüler. Okul çağındaki küçücük çocuklar, önlerinde bir kiloluk patlıcanları, bir miktar biberleri ya da bir tek karpuzu Çanakkalelilere satarak geçinmenin derdindeler. Onlarla ilgili hangi siyasi ve sosyal değerlendirme, tahlil yapılırsa yapılsın, mülteciler varlar ve onlarla aynı şehri paylaşıyoruz. Gazetemizin objektifine yansıyan bu görüntüler, neredeyse herkesin karşılaştığı, şahit olduklarının sadece bir bölümü. Görmezden gelinmeyecek kadar önemli ve dayanışmaya ihtiyaç duyan yaşamlar bu kentin bir parçası.
(Seçkin Sağlam)
