Çanakkale Kent Konseyi Kültür Sanat Meclisi, ‘27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü’ dolayısıyla Çanakkaleli vatandaşları, ‘Seyirci Sahnede’ isimli tiyatro gösterisi ile buluşturdu. Oyun, Çimenlik Kalesi Yüzbaşı Ahmet Saffet Konferans Salonu’nda gösterildi. PsikodramatistFatih Birgücü yönetiminde oynanan oyun, Çanakkaleli vatandaşlar tarafından büyük beğeni topladı. ‘Seyirci sahnede’ oyununda sahnelenen çeşitli karakterler, müzik ve dans gösterisi, seyirciler tarafından ayakta alkışlandı. Seyirci ile sahne arasında güzel bir bağ oluşturan karakterler, oyunu renklendirdi. Gazetemiz Çanakkale OLAY’a konuşan Psikodramatistaynı zamanda ‘Seyirci sahnede’ oyununun Anlatıcısı Birgücü, 27 Mart Dünya Tiyatro Günü vesilesiyle hayata geçirdikleri oyun hakkında bilgiler verdi. Toplam 12 kişilik oyuncu kadrosu ile sergiledikleri oyunun, Çanakkaleli vatandaşlar tarafından çok beğenildiğini söyleyen Birgücü, böyle bir seyirci ile buluşmaktan duyduğu memnuniyeti dile getirdi. Birgücü, Kent Konseyi Kültür Sanat Meclisinin, Dünya Tiyatrolar Günü dolayısıyla bir etkinlik yapmak istediklerini ve kendisinin de bu konu hakkında gerekli çalışmaları başlattığını söyledi.
“Gözleri parlayarak bizi izleyen seyirci gördüğümüz için çok mutluyuz”
Tiyatro etkinliği kapsamında, gerekli oyuncuların bir araya gelmesiyle çok güzel bir oyunun ortaya çıktığını söyleyen Birgücü, oyunla ilgili olarak; “Kent Konseyi Kültür Sanat Meclisi 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü dolayısıyla bir çalışma yapmak istediklerini bize ilettiler. Biz de bunun üzerine, nasıl bir örnek verebiliriz, nasıl bir oyun sahneleyebiliriz? Oturup bunun üzerinde bir toplantı gerçekleştirdik. Bunun sonucunda çok profesyonellik gerektirmeyen ama ilginin, isteğin, başarının sağlanabileceğini ve ortaya güzel bir oyun çıkabileceğini düşünüp bazı arkadaşlarla temasa geçtik. Görüşmelerimiz olumlu geçti ama tek bir sorun vardı. Oyunun adı ne olmalıydı ve içeriği ne olmalıydı? Oyunun adına, ‘Seyirci Sahnede’ demeliydik. Yani seyirci ile sahnenin birbirinden ayrılmaz bütün olduğunu düşünüp bu ismi koyduk. Müzikolog Bülent Genç arkadaşımızın müziklerinin ve Ebru Gürses’in dansının, oyun çerçevesinde bir anlatım aracı, bir ifade aracı olduğunu düşündük. Kent Konseyinin bize tahsis ettiği bir yerde provalarımızı gerçekleştirdik. Provalarımızı gittikçe geliştirerek, birebir oyuncu çalışmalarını yaptık. Ayrıca birebir müzikle dans uyumlarını tamamladık. Ve oyun günü geldiğinde, bizi mutlu eden dopdolu bir salonda, arzu ve istekle gözlerinin içi parlayarak bizi izleyen seyircilerimizin karşısına çıktık. Oyunda bütün arkadaşlarımız muhteşem bir performans sergilediler. Özellikle seyircilerimiz, bize eşlik ettiler, sorulara yanıt verdiler, yargıladılar, algıladılar ve tüm düşünsel boyutuyla kendilerini adeta sahneye taşıyarak oyunumuzu renklendirdiler” dedi.
“Bizim ülkemiz de tiyatrodan geri kalmak istemiyor”
Yurttaşların tiyatroya bakış açısını değerlendiren Birgücü; “Teknolojinin artık tavan yapması, müziğin çok renkli hale gelmesi, görselliğin çok çok ön plana çıkması ve sahnelemenin tartışılmaz derinliği, insanların ilgisini başka tarafa çekti. Tiyatro yerinden sarsılamaz. Çünkü tiyatro bir aynadır, insanın insana karşı yaptığı bir eylemdir. Tiyatro, canlı olarak izlenen, her gün oynandığında farklı farklı oynanan bir oyun. Dünya tiyatrosunda tanınmış ve bilinmiş olan ünlü yazarların çok başarılı prodüksiyonlarını izliyoruz ama öyle bir teknoloji ile izliyoruz ki hayranlık duyuyoruz. Yani bunun içinde jimnastik var, spor var, dansın yapılamaz denilen görüntüsü var ama bizim ülkemiz de bunlardan çok geri kalmak istemiyor ve bunun örneklerini de küçük küçük vermek istiyor” ifadelerini kullandı.
“Önemli olan yer ve mekan değil, tiyatronun izleyiciye verdiği mesaj”
‘Doğaçlama’ oyun sitilinin günümüzde çok başka yerlerde olduğunu belirten ve ülke genelinde tiyatroya yeterli önemin verilmediğini vurgulayan Birgücü; “Eskiden çok güzel oyunlar yazıldı, çok başarılı yazarlar çıktı ama tiyatroda bir dönüşüm yaşandı. O da kişinin metin olmadan oyunu doğaçlama olarak sunması. Seyirciye doğaçlama oyun stili, çok insanı geldi, kendi gibi gördü, göstermeci tiyatro oldu, gerçekçi değil. Yani oyuncu illa ki o kişini karakterine girmek zorunda değil oyuncu, oyuncu gibi davranabilir, kendini dışarıdan da görebilir. Aslında dünya, bu oyunun peşinde. Ülkemizde tiyatroya yeterli önemin, yeterli olanağın verilmediğini düşünüyorum. Çünkü tiyatro her yerde oynanabilir, binaya ihtiyacı yoktur, kostüme ihtiyacı yoktur, müziğe de ihtiyacı yoktur, ışığa da ihtiyacı yoktur. Tiyatro, sadece oyuncuyu ve seyirciyi arzular. Tiyatroyu, bir meydanda da oynayabilirsiniz, bir köyde de oynayabilirsiniz, otobüsün içinde de oynayabilirsiniz ve bir metroda da oynayabilirsiniz. Öneli olan yer, mekan, zaman, kılık, kıyafet değil önemli olan, seyirciye vereceğiniz mesaj, gerçek duygu ve düşüncelerinizin topluma yarar sağlaması” dedi.
“Çanakkaleli izleyicilerin, bir kültür sanat merkezine çok ihtiyacı var”
Çanakkaleli vatandaşların tiyatroya olan bakış açısını değerlendiren ve Çanakkaleli vatandaşların kültür sanat merkezine ihtiyaç duyduğunun altını çizen Birgücü; “Çanakkaleli, olgunlaşmamış ve dalından koparılmayan bir meyve gibi bakıyor tiyatroya. Çanakkalelinin en büyük sorunu, tiyatroya hazırlanamamasıdır. Fakat Çanakkale’de daha büyük, daha güçlü, projeli bir kültür sanat merkezinin ve tiyatro salonlarının eksikliği var. Çanakkaleli vatandaşların buna ihtiyacı var. Bu ilçeler ya da mahalle olarak da düşünülebilir fakat Çanakkale’ye yakışacak, bir kültür sanat merkezine kesinlikle ihtiyaç var. Çanakkalelilerin, toplantı salonlarının, konferans salonlarının, gösteri salonlarının aynı yerde olduğu bir projeye çok ihtiyacı var. Geçmişi olmayan, dünü çok iyi bilen, bu günü yorumlayan, yarına uzanmamızda bize destek olan ve bu oyunda danışmanlık yapan Şahabettin hocama çok teşekkür ediyorum” dedi.
“Barışın kentine ulaşmak gerekiyorsa, mutlaka kültür ve sanatta ileri adımlar atılmalı”
‘Seyirci sahnede’ oyununun danışmanlığını yapan Şahabettin Kalfa, Çanakkale’de tiyatro salonlarının kurulması gerektiğini vurgulayarak; “1960 ile 1970 yılları arasında burada bir gençlik tiyatrosu vardı. O gençlik tiyatrosu, üniversiteli öğrencilerin ve liseli öğrencilerin bir gençlik hareketiydi. Ama gençlik tiyatrosu 1970 yılında kapandı. Bugün bu kent, bunun eksikliğini çekiyor. Eğer barışın kentine ulaşmak gerekiyorsa mutlaka kültür ve sanatta ileri adımlar atılması gerekiyor. Bunun için de öncelikli olarak tiyatro salonları kurulmalı ve bir an önce kültür merkezleri oluşturulmalı” dedi.
(Eren Aşnaz)
