Ellere var da bize yok mu?

Çanakkale’nin hem şehiriçi hem de şehirlerarası ulaşımı diğer kentlere oranla her zamanki kaotikliğini koruyor. Havaalanımız olduğu halde sadece tek bir ile seferinin olması, 1915 Çanakkale Köprüsü sayesinde bir hayli kısalmış olsa da halen İstanbul’a en az 4-5 saatlik otobüs yolculuğu ile ulaşmamız; deniz yolunu zaten yalnızca adalar ve Gelibolu Yarımadası dışında hiç kullanamıyor olmamız zaten herkesin malumu.

Ancak Çanakkale’de bir demiryolunun olmayışı kentin en büyük eksiklikleri arasında geliyor. Şehir içinde yıllardır her seçim döneminde en az bir adayın (çoğunlukla uygulamaya geçirmeyi düşünmeseler bile) programlarına koyduğu ancak bundan sonraki yıllarda da sahip olamayacağımızı bildiğimiz raylı sistemlerde olduğu gibi şehirlerarası yolculuklarda da mağduriyetimiz sürüyor.

Üstelik ülkenin dört bir yanında hızlı trenlerle ilgili çalışmalar devam ediyor…

Bandırma-Bursa-Yenişehir-Osmaneli” hattında hızlı tren inşaatı halen devam ediyor ve hattın 2025’te tamamlanması planlanıyor.

Ayrıca bugün Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Abdulkadir Uraloğlu, Ankara-Kırıkkale-Çorum-Samsun Hızlı Demiryolu Projesi kapsamında 120 kilometrelik Delice-Çorum etabının resmi temel atma törenini cumartesi günü gerçekleştireceklerini duyurdu.

Çanakkaleliler olarak biz de sormadan edemiyoruz; Ellere var da bize yok mu?

Biz niye seyahat süresini önemli ölçüde kısaltacak, trafik sıkışıklığını önleyecek; kaza riski daha düşük bu ulaşım sisteminden faydalanamıyoruz?

Diğer ulaşım araçlarına göre hem konfor olarak hem güvenlik hem de çevreye daha az zarar vermesiyle avantajlı konumdaki bu yolu kullanamıyoruz?