Yeni bir hayata yelken açmanın ürkütücü yanlarıyla yüzleşir her insan. Ve çoğu vazgeçer ayrılmaktan güvenli limanından...
Bulunduğun yere ait hissedemezsin çoğu zaman... Oysa ki gideceğin yerde yoktur hiçbir tanıdığın yada seni tanıyan...
Olduğun yerde çoksundur gideceğin yerde az... O çok istediğin yolculuğun sonunda seni neyin beklediğini bilmeden, ait olacağını hissettiğin bir rüzgara kapılırsın...
Yönünü tayin edemeyen bir virane misali çıkarsın yola aniden... Ne gün sana aittir, nede gece...
Yüreğini kılavuzun bilip atarsın ilk adımı... Bir bebeğin ilk heyecanı, tedirginliğiyle...
Senin olmadığını hissettiğin bir dünyadan uzaklaşırken zihnin oyunlar oynar sana... Ya o çok istediğin huzur yoksa yolun sonunda...?
Bilmez misin ki, yüreğini dinleyenler yanılmaz hiçbir kararında....
Hayat bazen en başa sürükler, " Yeniden başla" diye... Aynı hikayeyi farklı yaşama şansı sunar, sıfır noktasında ilk adımı atar seninle...
Hiç bilmediğin bir diyarda, hiç bilmediğin bir mevsimi yaşatır sana...
Aidiyet duygusunun ne olduğunu bilmeden, kuş olup süzülmek isteriz gökyüzünden...
Ayağımızdaki zincirlere inat, açılır kanatlarımız semaya hiç düşünmeden...
Yol o çok istediğimiz yere vardığında....
Anlarız ki , bazılarımız ait değildir hiçbir limana....
Her şeye rağmen yüreğinin sesini hiç susturma....