Bazı gidişlerin yası tutulmaz

Bazı gidişlerin yası tutulmaz, bazı bitisler son değil başlangıçtır....
Her günün sonunda kendi ile kalır insan... Ve her yolun sonunda kendine ulaşır yeniden...
Yüreğiyle yüzleşme cesaretini gosterendir aslında güçlü olan....
Bir gidiştir başlatır hesaplaşmayı... Hata kimde... ve bilirsin ki en büyük hata sendedir, senin zihninde... Yüreğini susturmanin cezasiydi giden... İtiraf et artık bunu kendine...
Biten bir hikayeydi uğruna umutlarını serdiğin... Her bir cumlende ondan bahsettiğin...
Ne kadar kolay harcıyoruz değil mi, hisleri.. umutları... Hayalleri..... karşımızdaki insanı hiç düşünmüyoruz kullan at misali...
Peki ya harcadığın senin hayalinse... Onu bitireyim derken kendini bitirdiysen.. düşündün mü hiç bunu...
Ne ara sağır oldu kulaklarımız rica kelimelerine, ne ara görmez olduk o masum bakışları... Bizi biz yapan cümlelere yabancilastik günden güne...
Pes etmeyi acizlik saysakta, pes ettik her seferinde... Oysaki pes etmek yoktu bizim mizacımızda...
İnsana olan inancını yitirme de değildi aslında... İnsanların içindeki iyiyi gormeye çalışırken harcadığımız bir ömürdü belki de...