Hüznün duraklarında öğrendik soluklanmayı... Derin bir nefes
çekip ciğerlerimize, koşar adım yaşamayı ...
Her saniye tek bir boşlukta yüreğimizi yakan acıyla yüzleşmemek
için, azap zannettik durmayı...
Yoruldugumuzun farkına varmadan... Hep bir savaş halindeydik...
Dünya ile, kendimiz ile, yüreğimiz ile...
Her savaştan galip çıksakta bir tek yüreğimize
yenildik...
Susmayan çığlıkları bastırmak için direndik... Yara bandı
yapıştırdık, dikiş atılması gereken yaralarımıza...
Ve kimbilir çoğu zaman kendimiz olmaktan çıkıp,bambaşka bir insan
haline geldik...
Taniyamadik bu aynadaki yüzü... Görünüşü biz, bakışları bambaşka
biri...
Sahi bizi bu hale getiren neydi, kimdi....
Çocukluğumuzun heyecanını alıp götüren, bakışlarımızdaki o
ışıltıyı kaybetmemize sebep olan gün, hangi gündü... Hiçbir zaman
hatırlamayacagiz değil mi, yüreğimizdeki o masum çocuğa veda
ettiğimiz günü...
Hüznün duraklarında öğrendik sessizce yaşamayı... Yüreğimizin
sesini kısıp, bir firtinaya atlamayı... Sakin bir liman olmak
yerine, denizin ortasında boğularak nefes almayı...
İsmetpaşa Mah. Demircioğlu Cad.
No:103 Merkez / Çanakkale
+90 286 212 91 91, +90 286 212 91 92
+90 533 022 68 98
